حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ زَكَرِيَّاءَ بْنِ أَبِي زَائِدَةَ وَأَبُو مُعَاوِيَةَ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ أَبِي عُثْمَانَ عَنْ سَعْدٍ وَأَبِي بَكْرَةَ كِلَاهُمَا يَقُولُا
سَمِعَتْهُ أُذُنَايَ وَوَعَاهُ قَلْبِي مُحَمَّدًا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ مَنْ ادَّعَى إِلَى غَيْرِ أَبِيهِ وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ غَيْرُ أَبِيهِ فَالْجَنَّةُ عَلَيْهِ حَرَامٌ
“தம் தகப்பனல்லாத ஒருவரை – அவர் தம் தகப்பனல்லர் என்பதை அறிந்து கொண்டே- தம் தகப்பன் என்று கூறுபவருக்குச் சொர்க்கம் தடை செய்யப்பட்டுள்லது” என்று முஹம்மத்(ஸல்) அவர்கள் கூறியதைத் எம்மிரு காதுகள் செவியேற்றன; மனம் மனனம் செய்து கொண்டது.
அறிவிப்பாளர் : ஸஅத் பின் அபீவக்காஸ் (ரலி); அபூபக்ரா (ரலி).