அத்தியாயம்: 1, பாடம்: 77, ஹதீஸ் எண்: 260


و حَدَّثَنَا ‏ ‏ابْنُ نُمَيْرٍ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏أَبُو أُسَامَةَ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏زَكَرِيَّاءُ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏ابْنِ أَشْوَعَ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏عَامِرٍ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏مَسْرُوقٍ ‏ ‏قَالَ قُلْتُ ‏ ‏لِعَائِشَةَ ‏
‏فَأَيْنَ ‏ ‏قَوْله ‏ : ‏ثُمَّ دَنَا ‏ ‏فَتَدَلَّى ‏ ‏فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى ‏
‏قَالَتْ ‏ ‏إِنَّمَا ذَاكَ ‏ ‏جِبْرِيلُ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏كَانَ يَأْتِيهِ فِي صُورَةِ الرِّجَالِ وَإِنَّهُ أَتَاهُ فِي هَذِهِ الْمَرَّةِ فِي صُورَتِهِ الَّتِي هِيَ صُورَتُهُ فَسَدَّ أُفُقَ السَّمَاء

“பின்னர், அவர் நெருங்கி, இன்னும் அருகே வந்தார். (வளைந்த) வில்லின் இரு முனைகளுக்கிடையிலான அல்லது அதைவிடக் குறைந்த (இடைவெளியில் அவரது) நெருக்கம் இருந்தது. பிறகு அல்லாஹ் தன் அடியாருக்கு அறிவிக்க வேண்டியவற்றை அறிவித்தான்” எனும் (53:8-11) வசனங்களின் பொருள் என்ன?” என்று அன்னை ஆயிஷா (ரலி) அவர்களிடம் நான் கேட்டேன். “அது (வானவர்) ஜிப்ரீலை(நபியவர்கள் பார்த்ததை)யே குறிக்கிறது. நபி (ஸல்) அவர்களிடம் ஜிப்ரீல் (அலை) மனித உருவில் வருவதே வழக்கம். ஆனால், அம்முறை மட்டும் அடிவானத்தையே அடைத்தபடி (பிரமாண்டமான) தமது (உண்மையான) தோற்றத்தில் வந்தார்கள்” என்று அன்னை ஆயிஷா (ரலி) விளக்கினார்கள்.

அறிவிப்பாளர்: (அன்னை) ஆயிஷா (ரலி) கூறியதாக மஸ்ரூக் (ரஹ்).

அத்தியாயம்: 1, பாடம்: 77, ஹதீஸ் எண்: 259

‏حَدَّثَنِي ‏ ‏زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏إِسْمَعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏دَاوُدَ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏الشَّعْبِيِّ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏مَسْرُوقٍ ‏ ‏قَالَ ‏

‏كُنْتُ مُتَّكِئًا عِنْدَ ‏ ‏عَائِشَةَ ‏ ‏فَقَالَتْ يَا ‏ ‏أَبَا عَائِشَةَ ‏ ‏ثَلَاثٌ مَنْ تَكَلَّمَ بِوَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ فَقَدْ أَعْظَمَ عَلَى اللَّهِ ‏ ‏الْفِرْيَةَ ‏ ‏قُلْتُ مَا هُنَّ قَالَتْ مَنْ زَعَمَ أَنَّ ‏ ‏مُحَمَّدًا ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏رَأَى رَبَّهُ فَقَدْ أَعْظَمَ عَلَى اللَّهِ ‏ ‏الْفِرْيَةَ ‏ ‏قَالَ وَكُنْتُ مُتَّكِئًا فَجَلَسْتُ فَقُلْتُ يَا أُمَّ الْمُؤْمِنِينَ ‏ ‏أَنْظِرِينِي ‏ ‏وَلَا تَعْجَلِينِي أَلَمْ يَقُلْ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ ‏: ‏وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ ‏

– ‏وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى ‏
‏فَقَالَتْ أَنَا أَوَّلُ هَذِهِ الْأُمَّةِ سَأَلَ عَنْ ذَلِكَ رَسُولَ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏فَقَالَ ‏ ‏إِنَّمَا هُوَ ‏ ‏جِبْرِيلُ ‏ ‏لَمْ أَرَهُ عَلَى صُورَتِهِ الَّتِي خُلِقَ عَلَيْهَا غَيْرَ هَاتَيْنِ الْمَرَّتَيْنِ رَأَيْتُهُ مُنْهَبِطًا مِنْ السَّمَاءِ سَادًّا عِظَمُ خَلْقِهِ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ فَقَالَتْ ‏ ‏أَوَ لَمْ تَسْمَعْ أَنَّ اللَّهَ يَقُولُ ‏: ‏لَا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ‏

‏أَوَ لَمْ تَسْمَعْ أَنَّ اللَّهَ يَقُولُ ‏: ‏وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ ‏

‏قَالَتْ وَمَنْ زَعَمَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏كَتَمَ شَيْئًا مِنْ كِتَابِ اللَّهِ فَقَدْ أَعْظَمَ عَلَى اللَّهِ ‏ ‏الْفِرْيَةَ ‏ ‏وَاللَّهُ يَقُولُ ‏: ‏يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ‏

‏قَالَتْ وَمَنْ زَعَمَ أَنَّهُ يُخْبِرُ بِمَا يَكُونُ فِي غَدٍ فَقَدْ أَعْظَمَ عَلَى اللَّهِ ‏ ‏الْفِرْيَةَ ‏ ‏وَاللَّهُ يَقُولُ ‏: ‏قُلْ لَا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ ‏

‏و حَدَّثَنَا ‏ ‏مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏عَبْدُ الْوَهَّابِ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏دَاوُدُ ‏ ‏بِهَذَا الْإِسْنَادِ ‏ ‏نَحْوَ حَدِيثِ ‏ ‏ابْنِ عُلَيَّةَ ‏ ‏وَزَادَ قَالَتْ وَلَوْ كَانَ ‏ ‏مُحَمَّدٌ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏كَاتِمًا شَيْئًا مِمَّا أُنْزِلَ عَلَيْهِ لَكَتَمَ هَذِهِ الْآيَةَ ‏

‏وَإِذْ تَقُولُ لِلَّذِي أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَأَنْعَمْتَ عَلَيْهِ أَمْسِكْ عَلَيْكَ زَوْجَكَ وَاتَّقِ اللَّهَ وَتُخْفِي فِي نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ ‏ ‏وَتَخْشَى النَّاسَ وَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَاهُ ‏
‏حَدَّثَنَا ‏ ‏ابْنُ نُمَيْرٍ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏أَبِي ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏إِسْمَعِيلُ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏الشَّعْبِيِّ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏مَسْرُوقٍ ‏ ‏قَالَ سَأَلْتُ ‏ ‏عَائِشَةَ ‏ ‏هَلْ رَأَى ‏ ‏مُحَمَّدٌ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏رَبَّهُ فَقَالَتْ سُبْحَانَ اللَّهِ لَقَدْ قَفَّ شَعَرِي لِمَا قُلْتَ وَسَاقَ الْحَدِيثَ بِقِصَّتِهِ وَحَدِيثُ ‏ ‏دَاوُدَ ‏ ‏أَتَمُّ وَأَطْوَلُ

நான் (அன்னை) ஆயிஷா (ரலி) அவர்களது இல்லத்தில் சாய்ந்தவனாக அமர்ந்திருந்த ஒருபோது, அவர்கள் (என்னை), “அபூஆயிஷா!” (என்று எனது குன்யத் பெயரால் விளித்து,) “மூன்று (மிகக் கொடிய) விஷயங்கள் உள்ளன. யாராவது அவற்றில் ஒன்றைக் கூறினாலும் அவர் அல்லாஹ்வின்மீது மிகப்பெரும் பொய்யை இட்டுக் கட்டியவர் ஆவார்” என்று கூறினார்கள். நான், “அவை எவை?” என்று கேட்டேன். அதற்கு, “யார் முஹம்மத் (ஸல்) தம் இறைவனை (நேரில்) பார்த்தார்கள் என்று கூறுகின்றாரோ அவர் அல்லாஹ்வின் மீது மிகப்பெரும் பொய்யை இட்டுக் கட்டி விட்டார்” என்று சொன்னார்கள். சாய்ந்து அமர்ந்திருந்த நான் நிமிர்ந்து விட்டேன். “இறைநம்பிக்கையாளர்களின் அன்னையே! நிதானித்துக் கூறுங்கள்! அவசரப்படாதீர்கள். ‘திண்ணமாக அவனைத் தெளிவான அடிவானத்தில் கண்டார்’ (81:23) என்றும் ‘நிச்சயமாக மற்றொரு முறையும் அவனைக் கண்டார்’ (53:13) என்றும் வல்லமையும் மாண்புமிக்க அல்லாஹ் கூறவில்லையா?” என்று கேட்டேன்.

அதற்கு ஆயிஷா(ரலி) அவர்கள் பின்வருமாறு விளக்கமளித்தார்கள்.

இந்தச் சமுதாயத்தாரில் இது தொடர்பாக அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் கேள்வி கேட்ட முதல் ஆள் நான்தான். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “அது, (வானவர்) ஜிப்ரீலை(நான் பார்த்ததை)யே குறிக்கிறது. நான் ஜிப்ரீலை, அவரது இயற்கையான தோற்றத்தில் அந்த இரு தடவைகள் தவிர வேறெப்போதும் பார்த்ததில்லை. அவர் வானிலிருந்து (பூமிக்கு) இறங்கிக் கொண்டிருந்ததை நான் பார்த்திருக்கிறேன். அப்போது அவருடைய பிரமாண்டமான தோற்றம் வானம் பூமிக்கிடையேயுள்ள இடைவெளியை அடைத்துக் கொண்டிருந்தது” என்று கூறினார்கள்.

மேலும், ஆயிஷா (ரலி)

“எவருடைய பார்வையும் அவனை எட்ட முடியாது; அவனோ அனைத்தையும் பார்க்கிறான். அவன் நுட்பமானவன்; தெளிவான ஞானமுடையவன் (6:103) என்று அல்லாஹ் கூறுவதை நீங்கள் கேட்டதில்லையா?

அல்லது,

மனிதர்களுள் எவரிடமும் வஹீயின் மூலமோ, திரைக்கு அப்பாலிருந்தோ, ஒரு தூதரை அனுப்பி வைத்து, தான் நாடுகின்றவற்றை (வேதமாக) தன் அனுமதியின் பேரில் அறிவிக்கச் செய்தோ அல்லாமல் அல்லாஹ் நேருக்கு நேர் பேசுவதில்லை. அவன் மிக்குயர்ந்தவன்; ஞானமிக்கவன் (42:51) என்று அல்லாஹ் கூறுவதை நீங்கள் கேட்டதில்லையா?” என்று என்னை வினவி(மூன்றில் முதலாவதை நிறுவி)னார்கள்.

(தொடர்ந்து) ஆயிஷா (ரலி) கூறினார்கள்:

“அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) இறைவேதத்திலிருந்து எதையும் மறைத்து விட்டார்கள் என்று யாரேனும் கூறினால், அவரும் அல்லாஹ்வின்மீது மிகப்பெரும் பொய்யை இட்டுக் கட்டிவிட்டார். ‘தூதரே! உங்கள் இறைவனிடமிருந்து உங்களுக்கு அருளப் பட்ட(வேதத்)தை (மக்களுக்கு) எடுத்துரைத்து விடுங்கள்! (அவ்வாறு) நீங்கள் செய்யாவிட்டால், அவனுடைய தூதை நீங்கள் நிறைவேற்றியவராக மாட்டீர்கள் …’ (5:67) என்று அல்லாஹ் கூறுகின்றான்” என்று விளக்கி(இரண்டாவதை நிறுவி)னார்கள்.

அதையடுத்து,

“நபி (ஸல்) அவர்கள் நாளை நடக்கவிருப்பதைத் தெரிவிப்பார்கள் என்று யாரேனும் கூறினால் அவரும் அல்லாஹ்வின் மீது மிகப்பெரும் பொய்யைப் புனைந்து விட்டார். ஏனெனில், ‘(நபியே) கூறுவீராக! அல்லாஹ்வைத்தவிர வானங்களிலும் பூமியிலும் உள்ள எவரும் மறைவானவற்றை அறியமாட்டார் …’ (27:65) என்று அல்லாஹ் கூறுகிறான்” என்று எடுத்துரைத்(து மூன்றாவதையும் நிறுவி முடித்)தார்கள்.

அறிவிப்பாளர்: (அன்னை) ஆயிஷா (ரலி) கூறியதாக மஸ்ரூக் (ரஹ்).

குறிப்பு:

இதே ஹதீஸ், தாவூத் (ரஹ்) வழி அறிவிப்பில், “முஹம்மத் (ஸல்) அவர்கள் தமக்கு அருளப்பட்ட(வேதத்)திலிருந்து எதையாவது மறைப்பவராக இருந்தால், கீழ்க்காணும்

‘(நபியே!) அல்லாஹ்வும் அருள்புரிந்து நீங்களும் அருள்புரிந்தவர் (ஆன ஜைது) இடம் நீங்கள், அல்லாஹ்வுக்குப் பயந்து நீர் உம் துணைவியை (மணவிலக்குச் செய்து விடாமல்) உம்மிடமே நிறுத்தி வைத்துக் கொள்ளும் என்று சொன்னபோது, அல்லாஹ் வெளிப்படுத்த இருந்ததை மனிதர்களுக்குப் பயந்து நீங்கள் உங்களது மனதில் மறைத்து வைத்தீர்கள்; அல்லாஹ்வே நீங்கள் அஞ்சுவதற்கு மிகவும் தகுதியுடையோன்’ (33:37)

என்ற வசனத்தை மறைத்திருப்பார்கள் (ஆனால், அல்லாஹ்வின் வேதத்திலிருந்து அவர்கள் எதையும் மறைத்துவிடவில்லை)” என்று அன்னை ஆயிஷா (ரலி) கூடுதலாகக் கூறியதாக இடம்பெற்றுள்ளது.

இபுனு நுமைர் (ரஹ்) வழி அறிவிப்பில், மஸ்ரூக் (ரஹ்) அவர்கள், “அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் (மிஃராஜின்போது) தம் இறைவனைப் பார்த்தார்களா?” என்று கேட்டபோது, “ஸுப்ஹானல்லாஹ்! நீர் கூறியதைக் கேட்டு என் ரோமம் சிலிர்த்து விட்டது” என்று அன்னை ஆயிஷா (ரலி) கூறி விளக்கம் சொல்லத் தொடங்கியதாகக் குறிப்பிடப் படுகிறது.

அல்-குர்ஆனின் 53:13 மற்றும் 81:23 வசனங்களுக்கு, இபுனு மஸ்ஊத் (ரலி), இபுனு அப்பாஸ் (ரலி) போன்றோரின் விளக்கங்கள் அவர்களது சொந்தக் கூற்றுகளாகும். ஆனால், அன்னை ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் எடுத்துக் கூறியவை அல்லாஹ்வின் வசனச் சான்றுகளாகும்.

அத்தியாயம்: 1, பாடம்: 77, ஹதீஸ் எண்: 258

‏حَدَّثَنَا ‏ ‏أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ ‏ ‏وَأَبُو سَعِيدٍ الْأَشَجُّ ‏ ‏جَمِيعًا ‏ ‏عَنْ ‏ ‏وَكِيعٍ ‏ ‏قَالَ ‏ ‏الْأَشَجُّ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏وَكِيعٌ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏الْأَعْمَشُ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏زِيَادِ بْنِ الْحُصَيْنِ أَبِي جَهْمَةَ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏أَبِي الْعَالِيَةِ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏ابْنِ عَبَّاسٍ ‏

‏قَالَ ‏مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى ‏ ‏وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى ‏ – ‏قَالَ ‏ ‏رَآهُ بِفُؤَادِهِ مَرَّتَيْنِ ‏
‏حَدَّثَنَا ‏ ‏أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏حَفْصُ بْنُ غِيَاثٍ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏الْأَعْمَشِ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏أَبُو جَهْمَةَ ‏ ‏بِهَذَا الْإِسْنَادِ

“(தாம்) கண்டதைப் பற்றி (நபியுடைய) உள்ளம் பொய்யுரைக்கவில்லை (53:11); நிச்சயமாக மற்றொரு முறையும் அவரைக் கண்டார்” (53:13) எனும் வசனங்களுக்கு, நபி(ஸல்) அவர்கள் தம் இறைவனை இரண்டு முறை தமது மனக்கண்களால் கண்டார்கள் என்பது பொருளாகும்.

அறிவிப்பாளர்: இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) கூறியதாக அபுல் ஆலியா (ரஹ்).

அத்தியாயம்: 1, பாடம்: 77, ஹதீஸ் எண்: 257

‏حَدَّثَنَا ‏ ‏أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏حَفْصٌ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏عَبْدِ الْمَلِكِ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏عَطَاءٍ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏ابْنِ عَبَّاسٍ ‏
‏قَالَ ‏ ‏رَآهُ بِقَلْبِهِ

“(53:13 ஆவது வசனத்திற்கு, நபி (ஸல்) தம் இறைவனை) தமது மனக்கண்களால் கண்டார்கள் என்று பொருளாகும்”.

அறிவிப்பாளர்: இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) கூறியதாக அதாஉ பின் அபீரபாஹ் (ரஹ்).

அத்தியாயம்: 1, பாடம்: 77, ஹதீஸ் எண்: 256

‏حَدَّثَنَا ‏ ‏أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏عَلِيُّ بْنُ مُسْهِرٍ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏عَبْدِ الْمَلِكِ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏عَطَاءٍ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏أَبِي هُرَيْرَةَ ‏

‏وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى ‏ – ‏قَالَ ‏ ‏رَأَى ‏ ‏جِبْرِيلَ

“நிச்சயமாக மற்றொரு முறையும் அவரைக் கண்டார்” எனும் (53:13 ஆவது) வசனம், “அவரை என்பது ஜிப்ரீல் (அலை அவர்களை நபி (ஸல்) மீண்டும்) பார்த்ததைக் குறிக்கிறது”.

அறிவிப்பாளர்: அபூஹுரைரா (ரலி) கூறியதாக அதாஉ பின் அபீரபாஹ் (ரஹ்).