அத்தியாயம்: 12, பாடம்: 26, ஹதீஸ் எண்: 1702

و حَدَّثَنَا ‏ ‏أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ ‏ ‏وَابْنُ نُمَيْرٍ ‏ ‏وَزُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ ‏ ‏جَمِيعًا ‏ ‏عَنْ ‏ ‏حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ ‏ ‏قَالَ ‏ ‏ابْنُ نُمَيْرٍ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏حَفْصٌ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏مُحَمَّدِ بْنِ زَيْدٍ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏عُمَيْرٍ ‏ ‏مَوْلَى ‏ ‏آبِي اللَّحْمِ ‏ ‏قَالَ ‏

‏كُنْتُ مَمْلُوكًا فَسَأَلْتُ رَسُولَ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏أَأَتَصَدَّقُ مِنْ مَالِ ‏ ‏مَوَالِيَّ ‏ ‏بِشَيْءٍ قَالَ ‏ ‏نَعَمْ وَالْأَجْرُ بَيْنَكُمَا نِصْفَانِ

நான் அடிமையாக இருந்தபோது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம், “நான் என் உரிமையாளரின் செல்வத்திலிருந்து எதையேனும் தர்மம் செய்யலாமா?” என்று கேட்டேன். அதற்கு “ஆம். உங்கள் இருவருக்கும் சரிபாதி நற்பலன் உண்டு” என்று பதிலளித்தார்கள்.

அறிவிப்பாளர் : ஆபில் லஹ்ம் என்பாரின் அடிமையாயிருந்த உமைர் (ரலி)

Share this Hadith:

Leave a Comment