حَدَّثَنِي أَبُو كُرَيْبٍ، مُحَمَّدُ بْنُ الْعَلاَءِ وَابْنُ أَبِي عُمَرَ – قَالَ أَبُو كُرَيْبٍ أَخْبَرَنَا وَقَالَ ابْنُ أَبِي عُمَرَ حَدَّثَنَا وَاللَّفْظُ لَهُ – قَالاَ حَدَّثَنَا مَرْوَانُ، – يَعْنِيَانِ الْفَزَارِيَّ – عَنْ حُمَيْدٍ، عَنْ أَنَسٍ قَالَ :
نَادَى رَجُلٌ رَجُلاً بِالْبَقِيعِ يَا أَبَا الْقَاسِمِ . فَالْتَفَتَ إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّي لَمْ أَعْنِكَ إِنَّمَا دَعَوْتُ فُلاَنًا . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم “ تَسَمَّوْا بِاسْمِي وَلاَ تَكَنَّوْا بِكُنْيَتِي ”
ஒருவர், மற்றொருவரை அல்பகீஉ பொது மையவாடியில் ‘அபுல்காஸிம்!’ என்று அழைத்தார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) திரும்பிப் பார்த்தார்கள். அப்போது அவர், “அல்லாஹ்வின் தூதரே! உங்களை நான் அழைக்கவில்லை. வேறொருவரை நான் அழைத்தேன்” என்று கூறினார். அப்போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்), “என் பெயரை நீங்கள் சூட்டிக்கொள்ளலாம். ஆனால், (அபுல்காஸிம் எனும்) என் குறிப்புப் பெயரை நீங்கள் சூட்டிக்கொள்ளாதீர்கள்” என்று கூறினார்கள்.
அறிவிப்பாளர் : அனஸ் (ரலி)