حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، وَأَبُو سَعِيدٍ الأَشَجُّ قَالاَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، عَنِ الأَعْمَشِ، عَنْ أَبِي سُفْيَانَ، عَنْ جَابِرٍ قَالَ :
كَانَ لِي خَالٌ يَرْقِي مِنَ الْعَقْرَبِ فَنَهَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنِ الرُّقَى – قَالَ – فَأَتَاهُ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّكَ نَهَيْتَ عَنِ الرُّقَى وَأَنَا أَرْقِي مِنَ الْعَقْرَبِ . فَقَالَ “ مَنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمْ أَنْ يَنْفَعَ أَخَاهُ فَلْيَفْعَلْ ”
وَحَدَّثَنَاهُ عُثْمَانُ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، قَالَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ، عَنِ الأَعْمَشِ، بِهَذَا الإِسْنَادِ مِثْلَهُ
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) ஓதிப்பார்ப்பதற்குத் தடை விதித்திருந்தார்கள். என் தாய் மாமன் ஒருவர் தேள்கடிக்கு ஓதிப்பார்ப்பவராக இருந்தார். எனவே, அவர் வந்து, “அல்லாஹ்வின் தூதரே! நீங்கள் ஓதிப்பார்க்க வேண்டாமெனத் தடை செய்திருக்கின்றீர்கள். நான் தேள்கடிக்காக ஓதிப்பார்ப்பவனாக இருக்கின்றேன்” என்று கூறினார். அப்போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்), “உங்களில் ஒருவரால் தம் சகோதரருக்குப் பயனளிக்க முடிந்தால் அவ்வாறே செய்யட்டும்!” என்று அனுமதி அளித்தார்கள்.
அறிவிப்பாளர் : ஜாபிர் (ரலி)