حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ، وَأَبُو بَكْرِ بْنُ نَافِعٍ قَالَ ابْنُ نَافِعٍ حَدَّثَنَا غُنْدَرٌ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ عَدِيٍّ، – وَهُوَ ابْنُ ثَابِتٍ – عَنِ الْبَرَاءِ قَالَ :
رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَاضِعًا الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ عَلَى عَاتِقِهِ وَهُوَ يَقُولُ “ اللَّهُمَّ إِنِّي أُحِبُّهُ فَأَحِبَّهُ ”
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்), (தம் பேரர்) ஹஸன் பின் அலீ (ரலி) அவர்களைத் தமது தோள்மீது வைத்துக்கொண்டு, “இறைவா! நான் இவரை நேசிக்கின்றேன். நீயும் இவரை நேசிப்பாயாக!” என்று வேண்டிக்கொண்டிருந்ததை நான் கண்டேன்.
அறிவிப்பாளர் : பராஉ பின் ஆஸிப் (ரலி)