و حَدَّثَنِي حَرْمَلَةُ بْنُ يَحْيَى أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِي يُونُسُ عَنْ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ أَبِي سَلَمَةَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ وَسَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ نَحْنُ أَحَقُّ بِالشَّكِّ مِنْ إِبْرَاهِيمَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذْ قَالَ
رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَى قَالَ أَوَ لَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي
قَالَ وَيَرْحَمُ اللَّهُ لُوطًا لَقَدْ كَانَ يَأْوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ وَلَوْ لَبِثْتُ فِي السِّجْنِ طُولَ لَبْثِ يُوسُفَ لَأَجَبْتُ الدَّاعِيَ
و حَدَّثَنِي بِهِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَسْمَاءَ الضُّبَعِيُّ حَدَّثَنَا جُوَيْرِيَةُ عَنْ مَالِكٍ عَنْ الزُّهْرِيِّ أَنَّ سَعِيدَ بْنَ الْمُسَيَّبِ وَأَبَا عُبَيْدٍ أَخْبَرَاهُ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِمِثْلِ حَدِيثِ يُونُسَ عَنْ الزُّهْرِيِّ وَفِي حَدِيثِ مَالِكٍ
وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي
قَالَ ثُمَّ قَرَأَ هَذِهِ الْآيَةَ حَتَّى جَازَهَا حَدَّثَنَاه عَبْدُ بْنُ حُمَيْدٍ قَالَ حَدَّثَنِي يَعْقُوبُ يَعْنِي ابْنَ إِبْرَاهِيمَ بْنِ سَعْدٍ حَدَّثَنَا أَبُو أُوَيْسٍ عَنْ الزُّهْرِيِّ كَرِوَايَةِ مَالِكٍ بِإِسْنَادِهِ وَقَالَ ثُمَّ قَرَأَ هَذِهِ الْآيَةَ حَتَّى أَنْجَزَهَا
“இபுறாஹீம் (அலை) அவர்களைவிட (இறந்தவை உயிரூட்டப் படுவதில்) ஐயம் கொள்வதற்கு நாம் அதிகத் தகுதியுடையவராவோம். ‘என் இறைவா! இறந்தவர்களை நீ எவ்வாறு உயிர்ப்பிக்கிறாய் என்பதை எனக்குக் காட்டேன்!’ என அவர் வேண்டியபோது ‘நீர் நம்பவில்லையா?’ என இறைவன் கேட்டான். ‘அஃதன்று; (நம்புகிறேன்) ஆனால் என் உள்ளம் நிறைவடையும் பொருட்டே (இவ்வாறு கேட்கிறேன்)’ என்று கூறினார் (2:260)”.
“லூத் (அலை) அவர்களுக்கு அல்லாஹ் அருள் புரிவானாக! அவர் முழுமையாய்த் தஞ்சமடைந்தது வல்லமை மிக்கவனிடம்”.
“யூஸுஃப் (அலை) அவர்களைப்போல் நீண்ட காலம் சிறையில் நான் தங்கியிருக்க நேரிட்டு (அவர்களை விடுதலை செய்ய வந்ததைப் போன்று) என்னை அழைக்க ஓர் அழைப்பாளர் வந்து இருந்தால், அந்த அழைப்பாளரின் அழைப்பை அப்போதே ஏற்றுக் கொண்டிருப்பேன்” என்று அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) கூறினார்கள்.
அறிவிப்பாளர் : அபூஹுரைரா (ரலி).
குறிப்பு:
இதே ஹதீஸ் ஸூஹ்ரீ (ரஹ்) வழி வந்த இரு அறிவிப்புகளில், “நபி (ஸல்) அவர்கள் அந்த (2:260ஆவது) இறைவசனத்தை முழுமையாக ஓதிக்காட்டினார்கள்” என்று பதிவாகியுள்ளது.