حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ زَكَرِيَّاءَ بْنِ أَبِي زَائِدَةَ وَأَبُو مُعَاوِيَةَ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ أَبِي عُثْمَانَ عَنْ سَعْدٍ وَأَبِي بَكْرَةَ كِلَاهُمَا يَقُولُا :
سَمِعَتْهُ أُذُنَايَ وَوَعَاهُ قَلْبِي مُحَمَّدًا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ مَنْ ادَّعَى إِلَى غَيْرِ أَبِيهِ وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ غَيْرُ أَبِيهِ فَالْجَنَّةُ عَلَيْهِ حَرَامٌ
“தம் தகப்பனல்லாத ஒருவரை – அவர் தம் தகப்பனல்லர் என்பதை அறிந்து கொண்டே- தம் தகப்பன் என்று கூறுபவருக்குச் சொர்க்கம் தடை செய்யப்பட்டுள்லது” என்று முஹம்மது (ஸல்) கூறியதை எம்மிரு காதுகள் செவியேற்றன; மனம் மனனம் செய்து கொண்டது.
அறிவிப்பாளர் : ஸஅத் பின் அபீவக்காஸ் (ரலி) & அபூபக்ரா (ரலி)