حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا ابْنُ إِدْرِيسَ، أَخْبَرَنَا شُعْبَةُ، ح وَحَدَّثَنَا أَبُو كُرَيْبٍ حَدَّثَنَا ابْنُ إِدْرِيسَ، أَخْبَرَنَا شُعْبَةُ، عَنْ أَبِي عِمْرَانَ الْجَوْنِيِّ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الصَّامِتِ، عَنْ أَبِي ذَرٍّ قَالَ :
إِنَّ خَلِيلِي صلى الله عليه وسلم أَوْصَانِي “ إِذَا طَبَخْتَ مَرَقًا فَأَكْثِرْ مَاءَهُ ثُمَّ انْظُرْ أَهْلَ بَيْتٍ مِنْ جِيرَانِكَ فَأَصِبْهُمْ مِنْهَا بِمَعْرُوفٍ ”
என் உற்ற தோழர் (நபியவர்கள்) என்னிடம், “குழம்பு சமைத்தால் அதில் அதிகமாகத் நீரைச் சேர்த்து, அதிலிருந்து சிறிதளவை உம்முடைய அண்டை வீட்டார்களுள் (அதிகத் தேவையுள்ள) ஒருவரை தேர்ந்து, அவர்களுக்குக் கொடுத்துதவுக!” என்று (என்னிடம்) அறிவுறுத்தினார்கள்.
அறிவிப்பாளர் : அபூதர் (ரலி)