حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ أَيُّوبَ، وَقُتَيْبَةُ، وَابْنُ، حُجْرٍ قَالُوا حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ، – وَهُوَ ابْنُ جَعْفَرٍ – عَنِ الْعَلاَءِ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ :
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ “ لاَ يَقُولَنَّ أَحَدُكُمْ عَبْدِي وَأَمَتِي . كُلُّكُمْ عَبِيدُ اللَّهِ وَكُلُّ نِسَائِكُمْ إِمَاءُ اللَّهِ وَلَكِنْ لِيَقُلْ غُلاَمِي وَجَارِيَتِي وَفَتَاىَ وَفَتَاتِي ”
“உங்களில் யாரும் (தன் ஆண் அடிமையை) ‘அப்தீ’ என்றோ, (அடிமைப் பெண்ணை) ‘அமத்தீ’ என்றோ அழைக்க வேண்டாம். (ஏனெனில்,) உங்களில் ஒவ்வொரு ஆணும் அல்லாஹ்வின் அடிமை(அப்து)களே; உங்களில் ஒவ்வொரு பெண்ணும் அல்லாஹ்வின் அடிமை(அமத்)களே. எனவே, ஃகுலாமீ(என் பணியாளனே!), ஜாரியத்தீ(என் பணிப்பெண்ணே!), ஃபத்தாய(என் சின்னப் பையா!), ஃபத்தாத்தீ(என் சின்னப் பெண்ணே!) ஆகிய (அழகிய) சொற்களால் அழைக்கட்டும்” என்று . அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) கூறினார்கள்.
அறிவிப்பாளர் : அபூஹுரைரா (ரலி)