حَدَّثَنِي عَمْرٌو النَّاقِدُ، وَزُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ، قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ، حَدَّثَنِي سُمَىٌّ، عَنْ أَبِي صَالِحٍ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ :
أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَتَعَوَّذُ مِنْ سُوءِ الْقَضَاءِ وَمِنْ دَرَكِ الشَّقَاءِ وَمِنْ شَمَاتَةِ الأَعْدَاءِ وَمِنْ جَهْدِ الْبَلاَءِ
قَالَ عَمْرٌو فِي حَدِيثِهِ قَالَ سُفْيَانُ أَشُكُّ أَنِّي زِدْتُ وَاحِدَةً مِنْهَا
நபி (ஸல்), விதியின் கேட்டிலிருந்தும் அழிவில் வீழ்வதிலிருந்தும் எதிரிகளின் நகைப்புக்கு ஆளாவதிலிருந்தும் தாங்க முடியாத சோதனையிலிருந்தும் (இறைவனிடம்) பாதுகாப்புக் கோரிவந்தார்கள்.
அறிவிப்பாளர் : அபூஹுரைரா (ரலி)
குறிப்பு :
அம்ருந்நாஜித் (ரஹ்) வழி அறிவிப்பில், “இந்த நான்கில் ஒன்றை நான் கூடுதலாக அறிவித்துவிட்டேனோ என்று சந்தேகப்படுகின்றேன்” என ஸுஃப்யான் பின் உயைனா (ரஹ்) கூறினார்கள் என்று காணப்படுகிறது.