حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى وَشَيْبَانُ بْنُ فَرُّوخَ كِلَاهُمَا عَنْ عَبْدِ الْوَارِثِ قَالَ يَحْيَى أَخْبَرَنَا عَبْدُ الْوَارِثِ بْنُ سَعِيدٍ عَنْ أَبِي التَّيَّاحِ الضُّبَعِيِّ حَدَّثَنَا أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ :
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَدِمَ الْمَدِينَةَ فَنَزَلَ فِي عُلْوِ الْمَدِينَةِ فِي حَيٍّ يُقَالُ لَهُمْ بَنُو عَمْرِو بْنِ عَوْفٍ فَأَقَامَ فِيهِمْ أَرْبَعَ عَشْرَةَ لَيْلَةً ثُمَّ إِنَّهُ أَرْسَلَ إِلَى مَلَإِ بَنِي النَّجَّارِ فَجَاءُوا مُتَقَلِّدِينَ بِسُيُوفِهِمْ قَالَ فَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَى رَاحِلَتِهِ وَأَبُو بَكْرٍ رِدْفُهُ وَمَلَأُ بَنِي النَّجَّارِ حَوْلَهُ حَتَّى أَلْقَى بِفِنَاءِ أَبِي أَيُّوبَ قَالَ فَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّي حَيْثُ أَدْرَكَتْهُ الصَّلَاةُ وَيُصَلِّي فِي مَرَابِضِ الْغَنَمِ ثُمَّ إِنَّهُ أَمَرَ بِالْمَسْجِدِ قَالَ فَأَرْسَلَ إِلَى مَلَإِ بَنِي النَّجَّارِ فَجَاءُوا فَقَالَ يَا بَنِي النَّجَّارِ ثَامِنُونِي بِحَائِطِكُمْ هَذَا قَالُوا لَا وَاللَّهِ لَا نَطْلُبُ ثَمَنَهُ إِلَّا إِلَى اللَّهِ قَالَ أَنَسٌ فَكَانَ فِيهِ مَا أَقُولُ كَانَ فِيهِ نَخْلٌ وَقُبُورُ الْمُشْرِكِينَ وَخِرَبٌ فَأَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِالنَّخْلِ فَقُطِعَ وَبِقُبُورِ الْمُشْرِكِينَ فَنُبِشَتْ وَبِالْخِرَبِ فَسُوِّيَتْ قَالَ فَصَفُّوا النَّخْلَ قِبْلَةً وَجَعَلُوا عِضَادَتَيْهِ حِجَارَةً قَالَ فَكَانُوا يَرْتَجِزُونَ وَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَعَهُمْ وَهُمْ يَقُولُونَ :
اللَّهُمَّ إِنَّهُ لَا خَيْرَ إِلَّا خَيْرُ الْآخِرَهْ
فَانْصُرْ الْأَنْصَارَ وَالْمُهَاجِرَهْ
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) (புலம்பெயர்ந்து) மதீனாவுக்கு வந்தபோது மதீனாவின் மேட்டுப் பாங்கான பகுதியில், பனூஅம்ரு பின் அவ்ஃப் என்றழைக்கப்பட்டு வந்த ஒரு குடும்பத்தாரிடையே பதிநான்கு நாள்கள் தங்கினார்கள். பிறகு பனூநஜ்ஜார் கூட்டத்தாருக்கு ஆளனுப்பினார்கள். பனூநஜ்ஜார் கூட்டத்தார் தம் வாட்களைக் கழுத்தில் தொங்கவிட்டபடி (நபியவர்களைக் கண்ணியப் படுத்தி) வந்து சேர்ந்தனர். அப்போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) தமது வாகன(ஒட்டக)த்தில் அமர்ந்துவர, அவர்களுக்குப் பின்னால் அபூபக்ரு (ரலி) அமர்ந்திருக்க, பனூநஜ்ஜார் கூட்டத்தார் புடைசூழ அல்லாஹ்வின் தூதர் வந்த அந்தக் காட்சியை இப்போதும் நான் என் மனக்கண்ணால் காண்கின்றேன். இறுதியில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களது வாகனம் அபூஅய்யூப் (ரலி) அவர்களின் வீட்டு முற்றத்தில் அவர்களை இறக்கிவிட்டது.
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) தொழுகை நேரம் வந்தடையும் இடத்திலேயே தொழுகையை நிறைவேற்றுவது வழக்கம் – அது, ஆட்டுத் தொழுவமாக இருந்தாலும். இந்நிலையில்தான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) பள்ளிவாசல் கட்டும்படி உத்தரவிட்டதும் பனூநஜ்ஜார் கூட்டத்தாரை (அழைத்துவரச் சொல்லி) ஆளனுப்பியதும். அவர்கள் வந்து சேர்ந்தபோது, “பனூநஜ்ஜார் கூட்டத்தாரே! உங்களுடைய இந்தத் தோட்டத்தை எனக்கு விலைபேசி (விற்று)விடுங்கள்” என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அக்கூட்டத்தார், “இல்லை அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! இதற்கான விலையை நாங்கள் அல்லாஹ்விடமே வேண்டுவோம்” என்று கூறி(அத்தோட்டத்தை அளித்த)னர்.
நான் (உங்களிடம்) கூறவிருப்பவைதாம் அத்தோட்டத்தில் இருந்தன. சில பேரீச்ச மரங்களும் இணைவைப்பாளர்களின் சமாதிகளும் இடிபாடுகளும்தாம் அதில் இருந்தன. எனவே அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) (பள்ளிவாசல் கட்டும்போது அங்கிருந்த) பேரீச்ச மரங்களை வெட்டும்படி உத்தரவிட, அவ்வாறே அவை வெட்டப்பட்டன. இணைவைப்பாளர்களின் சமாதிகளைத் தோண்டி(அப்புறப்படுத்தி)டுமாறு உத்தரவிட, அவ்வாறே அவை தோண்டப்பட்டன. இடிபாடுகளை (அகற்றி)ச் சமப்படுத்தும்படி உத்தரவிட, அவ்வாறே அவை சமப்படுத்தப்பட்டன.
பள்ளிவாசலின் கிப்லாத் திசையில் பேரீச்ச மரங்களை வரிசையாக (மக்கள்) நட்டனர்.
பள்ளிவாசலின் (நுழைவாயிலின்) இரு நிலைக்கால்களாகக் கல்லை (நட்டு) வைக்கும்போது,
“இறைவா! மறுமையின் நன்மையைத் தவிர வேறு நன்மை என்பதில்லை
ஆகவே, (அதற்காகப் பாடுபடும்) அன்ஸார்களுக்கும் முஹாஜிர்களுக்கும் நீ உதவி செய்வாயாக!”
என்று ’ரஜ்ஸு’ எனும் யாப்பு வகைப் பாடலை பாடிக் கொண்டிருந்தனர்:
அவர்களுடன் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களும் (பாடியபடி பணியில் ஈடுபட்டுக் கொண்டு) இருந்தார்கள்.
அறிவிப்பாளர் : அனஸ் பின் மாலிக் (ரலி)