و حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ وَعَبْدُ بْنُ حُمَيْدٍ قَالَ عَبْدٌ أَخْبَرَنَا وَقَالَ ابْنُ رَافِعٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنْ نَافِعٍ عَنْ ابْنِ عُمَرَ :
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ إِذَا جَلَسَ فِي الصَّلَاةِ وَضَعَ يَدَيْهِ عَلَى رُكْبَتَيْهِ وَرَفَعَ إِصْبَعَهُ الْيُمْنَى الَّتِي تَلِي الْإِبْهَامَ فَدَعَا بِهَا وَيَدَهُ الْيُسْرَى عَلَى رُكْبَتِهِ الْيُسْرَى بَاسِطَهَا عَلَيْهَا
நபி (ஸல்) தொழுகை (அத்தஹிய்யாத்) அமர்வில் உட்கார்ந்தால் தம் இருகைகளையும் இருமுழங்கால்கள் மீது வைப்பார்கள். வலக்கைப் பெருவிரலை ஒட்டியுள்ள (சுட்டு) விரலை உயர்த்திப் பிரார்த்திப்பார்கள். இடக்கையை இடது கால் மூட்டின் மீது விரித்து வைத்திருப்பார்கள்.
அறிவிப்பாளர் : இப்னு உமர் (ரலி)