அத்தியாயம்: 4, பாடம்: 39, ஹதீஸ் எண்: 732

حَدَّثَنَا ‏ ‏مُحْرِزُ بْنُ عَوْنِ بْنِ أَبِي عَوْنٍ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏خَلَفُ بْنُ خَلِيفَةَ الْأَشْجَعِيُّ أَبُو أَحْمَدَ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏الْوَلِيدِ بْنِ سَرِيعٍ ‏ ‏مَوْلَى آلِ ‏ ‏عَمْرِو بْنِ حُرَيْثٍ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏عَمْرِو بْنِ حُرَيْثٍ ‏ ‏قَالَ ‏:‏

‏صَلَّيْتُ خَلْفَ النَّبِيِّ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏الْفَجْرَ فَسَمِعْتُهُ ‏ ‏يَقْرَأُ ‏ ‏فَلَا أُقْسِمُ ‏ ‏بِالْخُنَّسِ ‏ ‏الْجَوَارِ ‏ ‏الْكُنَّسِ ‏ ‏وَكَانَ لَا يَحْنِي رَجُلٌ مِنَّا ظَهْرَهُ حَتَّى يَسْتَتِمَّ سَاجِدًا

நான் நபி (ஸல்) அவர்களுக்குப் பின்னால் (ஒரு) ஃபஜ்ருத் தொழுகையைத் தொழுதேன். அதில் அவர்கள், “ஃபலா உக்ஸிமு பில் குன்னஸ்; அல்ஜவாரில் குன்னஸ் …” எனும் வசன(ங்கள் இடம் பெற்றுள்ள 81ஆவது அத்தியாய)த்தை ஓதுவதை நான் செவியுற்றேன்.

நபி (ஸல்) முழுமையாக ஸஜ்தாவிற்குப் போய்ச் சேராதவரை எங்களில் எவரும் தமது முதுகை (ஸஜ்தாவிற்காக) வளைக்கமாட்டார்.

அறிவிப்பாளர் : அம்ரு பின் ஹுரைஸ் (ரலி)

அத்தியாயம்: 4, பாடம்: 39, ஹதீஸ் எண்: 731

حَدَّثَنَا ‏ ‏زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ ‏ ‏وَابْنُ نُمَيْرٍ ‏ ‏قَالَا حَدَّثَنَا ‏ ‏سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏أَبَانُ ‏ ‏وَغَيْرُهُ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏الْحَكَمِ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي لَيْلَى ‏ ‏عَنْ ‏ ‏الْبَرَاءِ ‏ ‏قَالَ :‏‏

‏كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏لَا ‏ ‏يَحْنُو أَحَدٌ مِنَّا ظَهْرَهُ حَتَّى ‏ ‏نَرَاهُ قَدْ سَجَدَ ‏


‏فَقَالَ ‏ ‏زُهَيْرٌ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏سُفْيَانُ ‏ ‏قَالَ حَدَّثَنَا الْكُوفِيُّونَ ‏ ‏أَبَانُ ‏ ‏وَغَيْرُهُ قَالَ حَتَّى ‏ ‏نَرَاهُ يَسْجُدُ

நாங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களுடன் (தொழுகையில்) இருக்கும்போது அவர்கள் ஸஜ்தாச் செய்துவிட்டதைப் பார்க்கும்வரை எங்களில் எவரும் (ஸஜ்தாச் செய்வதற்காக) தமது முதுகை வளைக்கமாட்டார்.

அறிவிப்பாளர் : பராஉ பின் ஆஸிப் (ரலி)


குறிப்பு :

ஸுஃப்யான் (ரஹ்) வழி அறிவிப்பில் “… ஸஜ்தாச் செய்வதைப் பார்க்கும்வரை …” என்று இடம்பெற்றுள்ளது.

அத்தியாயம்: 4, பாடம்: 39, ஹதீஸ் எண்: 730

حَدَّثَنَا ‏ ‏مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَهْمٍ الْأَنْطَاكِيُّ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏إِبْرَاهِيمُ بْنُ مُحَمَّدٍ أَبُو إِسْحَقَ الْفَزَارِيُّ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏أَبِي إِسْحَقَ الشَّيْبَانِيِّ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏مُحَارِبِ بْنِ دِثَارٍ ‏ ‏قَالَ سَمِعْتُ ‏ ‏عَبْدَ اللَّهِ بْنَ يَزِيدَ ‏ ‏يَقُولُا ‏ ‏عَلَى الْمِنْبَرِ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏الْبَرَاءُ :‏‏

‏أَنَّهُمْ كَانُوا يُصَلُّونَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏فَإِذَا رَكَعَ رَكَعُوا وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنْ الرُّكُوعِ فَقَالَ ‏ ‏سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ لَمْ نَزَلْ قِيَامًا حَتَّى ‏ ‏نَرَاهُ قَدْ وَضَعَ وَجْهَهُ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ نَتَّبِعُهُ

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுடன் நாங்கள் தொழுவோம். அவர்கள் ருகூஉச் செய்த பிறகுதான் நாங்கள் ருகூஉச் செய்வோம். அவர்கள் ருகூஉவிலிருந்து தலையை உயர்த்தி “ஸமிஅல்லாஹு லிமன் ஹமிதஹ்” என்று கூறியபின் அவர்கள் (ஸஜ்தாவிற்குச் சென்று) தமது நெற்றியை பூமியில் வைப்பதைப் பார்க்கும்வரை நின்று கொண்டேயிருப்போம்; பிறகுதான் அவர்களைப் பின்தொடர்வோம்.

அறிவிப்பாளர் : பராஉ பின் ஆஸிப் (ரலி) வழியாக அப்துல்லாஹ் பின் யஸீத் (ரலி)


குறிப்பு :

அப்துல்லாஹ் பின் யஸீத் (ரலி) அவர்களின் ஒரு மேடைச் சொற்பொழிவின்போது இந்த ஹதீஸைக் கேட்டதாக முஹாரிப் பின் திஸார் குறிப்பிடுகின்றார்.

அத்தியாயம்: 4, பாடம்: 39, ஹதீஸ் எண்: 729

و حَدَّثَنِي ‏ ‏أَبُو بَكْرِ بْنُ خَلَّادٍ الْبَاهِلِيُّ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏يَحْيَى يَعْنِي ابْنَ سَعِيدٍ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏سُفْيَانُ ‏ ‏حَدَّثَنِي ‏ ‏أَبُو إِسْحَقَ ‏ ‏حَدَّثَنِي ‏ ‏عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يَزِيدَ ‏ ‏حَدَّثَنِي ‏ ‏الْبَرَاءُ ‏ ‏وَهُوَ غَيْرُ كَذُوبٍ ‏ ‏قَالَ :‏‏

‏كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏إِذَا قَالَ ‏ ‏سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ لَمْ يَحْنِ أَحَدٌ مِنَّا ظَهْرَهُ حَتَّى يَقَعَ رَسُولُ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏سَاجِدًا ثُمَّ نَقَعُ سُجُودًا بَعْدَهُ ‏

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்), “ஸமிஅல்லாஹு லிமன் ஹமிதஹ்” என்று கூறி, அவர்கள் ஸஜ்தாச் செய்யாதவரை எங்களில் எவரும் எங்கள் முதுகை (ஸஜ்தாவிற்காக) வளைக்க மாட்டோம்; (அவர்கள் ஸஜ்தாச் செய்த) பிறகுதான் நாங்கள் ஸஜ்தாச் செய்வோம்.

அறிவிப்பாளர் : பராஉ பின் ஆஸிப் (ரலி) வழியாக அப்துல்லாஹ் பின் யஸீத் (ரலி)


குறிப்பு :

“பொய் பேசாதவரான பராஉ பின் ஆஸிப் (ரலி) எனக்கு இதை அறிவித்தார்” என அப்துல்லாஹ் பின் யஸீத் (ரலி) குறிப்பிடுகின்றார்.

அத்தியாயம்: 4, பாடம்: 39, ஹதீஸ் எண்: 728

حَدَّثَنَا ‏ ‏أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏زُهَيْرٌ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏أَبُو إِسْحَقَ ‏ ‏قَالَ ‏ ‏ح ‏ ‏و حَدَّثَنَا ‏ ‏يَحْيَى بْنُ يَحْيَى ‏ ‏أَخْبَرَنَا ‏ ‏أَبُو خَيْثَمَةَ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏أَبِي إِسْحَقَ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏عَبْدِ اللَّهِ بْنِ يَزِيدَ ‏ ‏قَالَ حَدَّثَنِي ‏ ‏الْبَرَاءُ ‏ ‏وَهُوَ غَيْرُ كَذُوبٍ :‏‏

‏أَنَّهُمْ كَانُوا ‏ ‏يُصَلُّونَ خَلْفَ رَسُولِ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏فَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنْ الرُّكُوعِ لَمْ أَرَ أَحَدًا يَحْنِي ظَهْرَهُ حَتَّى يَضَعَ رَسُولُ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏جَبْهَتَهُ عَلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَخِرُّ مَنْ وَرَاءَهُ سُجَّدًا

நாங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்குப் பின்னால் தொழுது வந்தோம். அவர்கள் ருகூஉச் செய்து தலையை உயர்த்திவிட்டால் அவர்கள் பூமியில் தமது நெற்றியை வைக்கும்வரை (எங்களில்) யாரும் தமது முதுகை (ஸஜ்தாச் செய்வதற்காக) வளைப்பதை நான் கண்டதில்லை. அல்லாஹ்வின் தூதர் (அவர்கள் ஸஜ்தாச் செய்த) பிறகுதான் பின்னாலிருப்பவர்கள் ஸஜ்தாச் செய்வார்கள்.

அறிவிப்பாளர் : பராஉ பின் ஆஸிப் (ரலி) வழியாக அப்துல்லாஹ் பின் யஸீத் (ரலி)


குறிப்பு :

“பொய் பேசாதவரான பராஉ பின் ஆஸிப் (ரலி) எனக்கு இதை அறிவித்தார்” என அப்துல்லாஹ் பின் யஸீத் (ரலி) குறிப்பிடுகிறார்.