حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ بَرَّادٍ الأَشْعَرِيُّ، وَمُحَمَّدُ بْنُ الْعَلاَءِ، – وَاللَّفْظُ لِعَبْدِ اللَّهِ – قَالاَ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ، عَنْ بُرَيْدٍ، عَنْ أَبِي بُرْدَةَ، عَنْ أَبِي مُوسَى :
عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ ” إِذَا مَرَّ أَحَدُكُمْ فِي مَسْجِدِنَا أَوْ فِي سُوقِنَا وَمَعَهُ نَبْلٌ فَلْيُمْسِكْ عَلَى نِصَالِهَا بِكَفِّهِ أَنْ يُصِيبَ أَحَدًا مِنَ الْمُسْلِمِينَ مِنْهَا بِشَىْءٍ ” أَوْ قَالَ ” لِيَقْبِضْ عَلَى نِصَالِهَا ”
“உங்களில் ஒருவர் தம்முடன் அம்புகளை வைத்துக்கொண்டு, நமது பள்ளிவாசலிலோ கடைத்தெருவிலோ நடந்துசென்றால், அவற்றில் எதுவும் முஸ்லிம்களில் எவரையும் காயப்படுத்திவிடாமலிருக்க அவற்றின் முனைகளைத் தமது கரத்தால் பிடித்து(மறைத்து)க் கொள்ளட்டும்! / அவற்றின் முனைகளைக் கைக்குள் வைத்துக்கொள்ளட்டும்!“ என்று நபி (ஸல்) கூறினார்கள்.
அறிவிப்பாளர் : அபூமூஸா அல்அஷ்அரீ (ரலி)